نوشته‌ها

بررسی شفافیت قراردادها و معاملات سازمان بازنشستگی و شرکت‌های تابعه

بیست و پنجمین جلسه کمیته شفافیت و شهر هوشمند، روز شنبه (۹۷/۲/۱۵) به ریاست دکتر بهاره آروین و با حضور جناب آقای قاسمی، مدیرعامل سازمان بازنشستگی شهرداری تهران، با موضوع شفافیت قراردادها و معاملات سازمان بازنشستگی و شرکت‌های تابعه آن برگزار شد.

در این جلسه، راه‌اندازی کامل سامانه قراردادها در سازمان بازنشستگی حداکثر ظرف دو ماه آینده مورد توافق قرار گرفت. این راه‌اندازی با همکاری متقابل سازمان فناوری اطلاعات و ارتباطات (فاوا) و سازمان بازنشستگی انجام خواهد شد به‌گونه‌ای که ثبت با گردش (آن‌لاین) قراردادهای سازمان بازنشستگی در سامانه قراردادها امکان‌پذیر شود.

هم‌اکنون پیرو دستور مدیریتی شهردار سابق تهران، جناب آقای دکتر نجفی، اطلاعات قراردادهای بالای یک میلیارد تومان سازمان بازنشستگی در حال ثبت بدون گردش (آفلاین) در سامانه قراردادهاست و به زودی اطلاعات این دسته از قراردادهای سازمان بازنشستگی در وبسایت شفاف در دسترس عمومی قرار خواهد گرفت.

درعین‌حال، از آن‌جایی‌که پیش از این سامانه جامع مالی در سازمان بازنشستگی راه‌اندازی شده است، راه‌اندازی آن‌لاین سامانه قراردادها در این سازمان و اتصال آن به سامانه جامع مالی، ثبت برخط اطلاعات “تمامی” قراردادهای این سازمان را در سامانه قراردادها، همزمان با طی مراحل انعقاد قرارداد ضروری خواهد ساخت.

در بخش دوم جلسه روز شنبه، سامانه مدیریت و کنترل پروژه شهرداری تهران و اطلاعات ثبت شده در آن با هدف انتشار عمومی اطلاعات مربوط به پیشرفت فیزیکی و ریالی پروژه‌های شهرداری تهران در وبسایت شفاف مورد بررسی قرارگرفت.

با توجه به حجم بالای اطلاعات ثبت شده در سامانه کنترل پروژه و نیز جزئیات فنی و تخصصی اطلاعات ثبت شده، مقرر شد کارگروهی تخصصی در کمیته شفافیت، اطلاعات ثبت شده در این سامانه را مورد بررسی دقیق‌تر قرار داده تا سطحی از اطلاعات این سامانه که انتشار عمومی آن‌ها برای تحقق شفافیت و نظارت همگانی ضروری است، مشخص شده و پس از آن، اقدامات بعدی برای انتشار عمومی این اطلاعات از طریق گفت‌وگو و توافق با معاونت برنامه‌ریزی و اداره کل ارزیابی عملکرد به عنوان تشکیلات ذیربط در این حوزه انجام پذیرد.

تفاوت مهم آن‌لاین بودن

چرا شهرداری تهران اطلاعات قراردادهای خود را در پایگاه اطلاعات قراردادهای کشور (https://cdb.mporg.ir/) منتشر نساخته و وبسایت شفاف (shafaf.tehran.ir) را برای انتشار اطلاعات قراردادهای بالای یک میلیارد تومان راه‌اندازی کرده است؟ آیا شهرداری تهران سامانه‌ای موازی ایجاد کرده است؟
پاسخ این سوال منفی است چراکه سامانه شفاف یک تفاوت مهم با پایگاه اطلاعات قراردادهای کشور دارد، این سامانه آن‌لاین است درحالی‌که پایگاه اطلاعات قراردادهای کشور یک سامانه آفلاین است یعنی فرض بر این است که اطلاعات قراردادها پس از این‌که در دستگاه‌های ذیربط منعقد شدند، بنابر الزام قانونی بر روی پایگاه اطلاعات قراردادهای کشور منتشر می‌شود اما اگر منتشر نشود هم مشکلی در فرآیند انعقاد قرارداد و اجرای آن به وجود نخواهد آمد. این درحالی است که مراحل انعقاد هیچ قراردادی در سطح مناطق ۲۲گانه و معاونت‌های شهرداری تهران پایان نمی‌یابد مگر آن‌که اطلاعات آن در وبسایت شفاف منتشر شود. چطور چنین چیزی امکان‌پذیر شده است؟
درواقع وبسایت شفاف سامانه‌ای است که اطلاعات را به صورت خودکار و آن‌لاین از روی سامانه قراردادهای شهرداری تهران می‌خواند. آن‌لاین بودن وبسایت شفاف به دلیل آن‌لاین بودن سامانه قراردادهای شهرداری تهران است بدین معناکه قراردادی در سطح مناطق ۲۲‌گانه شهرداری تهران و معاونت‌ها منعقد نمی‌شود مگر آن‌که اطلاعات آن در سامانه قراردادها ثبت شده باشد و مهم‌ترین دلیل این امر، اتصال سامانه تامین مالی (فاینانس) شهرداری تهران به سامانه قراردادهای شهرداری است بدین‌معنا که تامین مالی هیچ قراردادی انجام نمی‌شود مگر آن‌که پیش از آن فرآیند ثبت آن در سامانه قراردادها انجام شده باشد. اتصال سامانه تامین مالی به سامانه قراردادها مهم‌ترین تمایزی است که برخلاف پایگاه اطلاعات قراردادهای کشور که یک سامانه آفلاین است، سامانه قراردادها و به تبع آن وبسایت شفاف را به سامانه‌ای آن‌لاین تبدیل می‌کند بدین‌معنا که اطلاعات قراردادها همزمان با انعقاد قرارداد و تامین مالی آن در این دو سامانه ثبت و منتشر می‌شود.
درواقع اگر در وبسایت شفاف هم قرار بود اطلاعات قراردادها توسط مسئولین مربوطه به سامانه وارد شود، احتمالا این سامانه نیز مثل پایگاه‌ اطلاعات قراردادهای کشور به سامانه‌ای تزئینی و غیرفعال تبدیل می‌شد که شاید تنها اطلاعات تعداد کمی از قراردادها در آن ثبت و منتشر می‌شد. اتصال سامانه قراردادها به سامانه تامین مالی در شهرداری تهران، مزیت بزرگ سایت شفاف است که باعث می‌شود مسئولین مربوطه حتی اگر بخواهند هم امکان عدم ثبت اطلاعات قرارداد را نداشته باشند. همچنین بازخوانی خودکار و برخط اطلاعات از سامانه قراردادها مزیت دیگر سایت شفاف است که باعث می‌شود امکان گزینش، حذف یا عدم‌نمایش اطلاعات یک یا چند قرارداد از طریق عامل انسانی و به صورت دستی امکان‌پذیر نباشد.
درحالی‌که اطلاعات قراردادهای مناطق ۲۲گانه و معاونت‌های شهرداری تهران به صورت آن‌لاین و همزمان با فرآیند انعقاد و تامین مالی قراردادها در سامانه قراردادها ثبت و در وبسایت شفاف منتشر می‌شود، اما نمایش اطلاعات قراردادهای بالای یک میلیارد تومان شرکت‌ها و سازمان‌های تابعه در سامانه قراردادها و به تبع آن در وبسایت شفاف، نه از طریق الزام حاصل از اتصال سامانه قراردادها به سامانه تامین مالی، بلکه از طریق دستور مدیریتی شهردار تهران انجام شده است. درواقع در سازمان‌ها و شرکت‌های تابعه به دلیل استقلال مالی واحدها و همچنین تعدد سامانه‌های تامین‌ مالی در هریک از واحدهای تابعه و عدم راه‌اندازی برخط سامانه قراردادها در این واحدها، ثبت اطلاعات قراردادها در سامانه، پس از انعقاد قرارداد و اصطلاحا “بدون گردش” صرفا بنا به دستور مدیریتی شهردار تهران انجام شده است.
برنامه اصلی کمیته شفافیت و شهر هوشمند شورای اسلامی شهر تهران برای ارتقای کیفیت اطلاعات سامانه شفاف، آن‌لاین کردن سامانه قراردادها در تمامی واحدهای تابعه از طریق اتصال این سامانه به سامانه فاینانس در این واحدهاست. تنها در این صورت است که می‌توان “مطمئن شد” اطلاعات “تمام” قراردادهای منعقد شده در شرکت‌ها و سازمان‌های وابسته به شهرداری تهران نیز به محض انعقاد قرارداد، در سامانه شفاف منتشر می‌شود؛ هیچ نوع مصوبه، ‌بخشنامه یا دستور مدیریتی‌ای نمی‌تواند جایگزین الزام حاصل از آن‌لاین بودن سامانه ثبت اطلاعات قراردادها شود بدین‌معناکه تنها در صورتی‌که تامین مالی یک قرارداد منوط به ثبت اطلاعات آن قرارداد همزمان با انعقاد آن قرارداد شود، می‌توان مطمئن شد که اطلاعات تمام قراردادهای منعقد شده ثبت و منتشر می‌شود بدون اینکه عمدا یا سهوا اطلاعات یک یا چند قرارداد جا بیفتد.

بررسی سامانه نظارت بر سفرهای خارجی کارکنان شهرداری تهران

فردا، شنبه (۹۷/۲/۱) در بیست و سومین جلسه کمیته شفافیت و شهر هوشمند، سامانه نظارت بر سفرهای خارجی (ماموریت‌های اداری) کارکنان شهرداری تهران و چگونگی ثبت اطلاعات سفرهای کارکنان در این سامانه، با حضور جناب آقای عارف‌نیا، رئیس مرکز ارتباطات و امور بین‌الملل شهرداری تهران و مسئولین ذیربط در سازمان فناوری اطلاعات و ارتباطات مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
در حال حاضر، دسترسی عمومی به اطلاعات این سامانه وجود ندارد و به نظر می‌رسد فراهم کردن دسترسی عمومی به این اطلاعات با برخی ملاحظات همراه باشد. با این حال، در راستای تحقق شفافیت و شهرداری تمام‌شیشه‌ای، کمیته شفافیت و شهر هوشمند بررسی شرایط ایجاد دسترسی عمومی به اطلاعات سامانه نظارت بر سفرهای خارجی کارکنان را در دستور کار قرار داده است.

در ادامه جلسه روز شنبه (۹۷/۲/۱) طرح اعلان عمومی اطلاعات مناقصات و مزایدات شهرداری تهران و واحدهای تابعه برای ارایه به صحن علنی شورا، مورد بررسی نهایی قرار خواهد گرفت.

چرا در رای‌گیری در مورد تحقیق و تفحص از موسسه همشهری شرکت نکردم؟

? به دلیل دو سوال و ابهام زیر، امکان تصمیم‌گیری در مورد تحقیق و تفحص از موسسه همشهری را پیدا نکردم، اما چون طبق قانون، رای‌گیری در مورد تحقیق و تفحص باید بدون بحث انجام می‌شد، امکان طرح این سوالات و ابهامات و شنیدن پاسخ همکارانم در مورد آن‌ها را نیافتم و لذا در رای‌گیری شرکت نکردم، چه‌بسا اگر گفت‌وگویی در این مورد انجام می‌شد، می‌توانستم در مورد موافقت یا مخالفت با تحقیق و تفحص از موسسه همشهری تصمیم‌گیری کنم.

۱️⃣ چرا تحقیق و تفحص؟
به نظر می‌رسد استفاده از ابزار تحقیق و تفحص زمانی ضرورت می‌یابد که دستگاه اجرایی از همکاری لازم با شورا در انجام وظیفه نظارتی‌اش امتناع کرده باشد و موانع و محدودیت‌هایی را در دسترسی به اسناد و اطلاعات موردنیاز ایجاد کرده باشد که در این‌صورت شورا با استفاده از ابزار تحقیق و تفحص به رفع این محدودیت‌ها اقدام کرده و راسا به دریافت اسناد و اطلاعات لازم در زمینه‌های موردابهام یا دارای تخلف اقدام خواهد کرد.
سوال من از تقاضاکنندگان طرح تحقیق و تفحص و نیز اعضای محترم کمیسیون فرهنگی و اجتماعی این بود که آیا شورا برای دست‌یابی به اسناد تخلفات در دوره مدیریت گذشته و گزارش آن‌ها با مانع و محدودیتی مواجه است که ناگزیر به استفاده از ابزار تحقیق و تفحص شده است؟ لیست چند ده صفحه‌ای تخلفات که مخبر کمیسیون در جلسه شورا تنها به گوشه‌ای از آن‌ها اشاره می‌کرد نشان می‌داد که گویا همه‌چیز روشن و آشکار است و به راحتی می‌توان گزارش تخلفات را با سند و مدرک به افکار عمومی ارایه و نسبت به پیگیری قضایی تخلفات اقدام کرد. در صحبت‌های مخبر کمیسیون و نماینده تقاضاکنندگان طرح تحقیق و تفحص، هیچ اشاره‌ای به محدودیت یا موانع موجود در دست‌یابی به اسناد تخلفات یا عدم پاسخگویی مسئولین فعلی مربوطه نسبت به درخواست گزارش‌های تخلفات و اسناد مرتبط نشده بود و لذا من هرچقدر تلاش کردم متوجه ضرورت استفاده از ابزار تحقیق و تفحص برای گزارش‌گری و پیگیری تخلفات در مدیریت گذشته نشدم. قاعدتا وقتی می‌توان از طریق مسئولین جدید موسسه به همه اطلاعات و اسناد موجود از گذشته دسترسی یافت، ضرورتی برای استفاده از ابزار تحقیق و تفحص وجود ندارد.

۲️⃣چرا همشهری؟
سوال دیگر من از تقاضاکنندگان طرح تحقیق و تفحص این بود که در اولین تحقیق و تفحص شورای پنجم یا به عبارتی تمرکز شورا بر افشای فساد و تخلفات انجام شده درزیرمجموعه‌های شهرداری در دوره مدیریت گذشته، چرا قرعه به نام موسسه همشهری افتاده است؟ آیا شواهدی وجود دارد که میزان تخلفات در این موسسه بسیار گسترده‌تر از تخلفات در دیگر واحدهای تابعه شهرداری تهران بوده است؟ آیا مسائل جدی حال حاضر شهر تهران بیش از هر چیز ناشی از تخلفات موسسه همشهری بوده است یا مثلا تخلفات متعدد معاونت شهرسازی شهرداری از طرح جامع و تفصیلی شهر تهران در دوره گذشته؟ درواقع سوالم این است که چرا اولویت تمرکز بر افشای تخلفات و پیگیری قضایی آن‌ها از کل زیرمجموعه شهرداری تهران با موسسه همشهری است؟ بدیهی است که پیگیری تخلفات و چاره‌اندیشی برای جلوگیری از تکرار آن‌ها در آینده از هر گوشه‌ای در شهرداری تهران می‌تواند آغاز شود ولی با توجه به محدودیت زمان و امکانات، قاعدتا باید منطق و قاعده‌ای بر اولویت‌بندی در این حوزه حاکم باشد. تردیدم این بوده و هست که نکند در این نوع اولویت‌بندی برای افشا و کاهش فساد در زیرمجموعه شهرداری تهران، بیش از آن‌که بر مبنای قواعد و اصول آگاهانه و برنامه‌ریزی شده اقدام کرده باشیم، گرفتار شنیدن صدای بلندتر رسانه شده باشیم.

در دفاع از خبرنگاری

?قبل از هرچیز می‌خواهم ذوق‌زدگی عمیقم را از دیدن این عکس http://goo.gl/Te4kVs در شبکه‌های اجتماعی ابراز کنم، بعد از شش ماه تلاش و پیگیری مستمر برای ثبت دقیق آراء از طریق انجام رای‌گیری الکترونیکی و همراهی ارزشمند رئیس و اعضای محترم شورای پنجم در انجام این نوع از رای‌گیری، بعد از شش ماه اصرار در مورد قرائت اسامی آراء موافق و مخالف در جلسه به صورت انتشار آشکار نتیجه رای‌گیری بر روی مانیتور بزرگ صحن شورا و نیز ثبت اسامی آراء موافق و مخالف در صورت‌جلسات و انتشار عمومی این صورت‌جلسات در سایت شورا (https://goo.gl/MPUApP) بالاخره رسید آن زمانی که تحقق اولین محور #شهرداری_تمام_شیشه_ای در مورد شفافیت آراء اعضای شورا کارکرد خودش را پیدا کرد (https://t.me/baharvin/243)، و در مورد مساله‌ای اختلاف‌برانگیز، آراء موافق و مخالف مورد پرسش افکار عمومی قرار گرفته است، امیدوارم این توجه عمومی به آراء موافق و مخالف و پرسش‌گری از اعضا در مورد آراءشان بیش از پیش افزایش یابد و از این طریق فرآیند شفافیت‌بخشی به آراء نمایندگان در همه نظام‌های شورایی از جمله مجلس شورای اسلامی نیز به یک مطالبه عمومی و روندی نهادینه تبدیل کند.

? و اما در مورد رای مخالف به پشنهاد تخفیف ۹۰ درصدی طرح ترافیک به خبرنگاران؛ راستش برای من پیشنهاد این امتیاز به خبرنگاران محل شگفتی و پرسش بسیار بوده و هست. دقت کنیم که این امتیاز قرار است از میان همه شهروندان، تنها به تعداد محدودی از خبرنگاران و اصحاب رسانه اعطا شود. آیا ارایه چنین امتیازی به چندصد نفر از میان انبوه خبرنگاران متقاضی، می‌تواند به چیزی جز بده بستان بازنمایی رسانه‌ای مثبت مدیریت شهری در ازای دریافت این امتیاز تبدیل شود؟ واقعا آن چندصد خبرنگار و اصحاب رسانه‌ای که بخت برخورداری از این امتیاز را خواهند یافت، چطور می‌توانند به نقد جدی مدیریت شهری بپردازند و آیا ممکن نیست که چنین امتیازی به ابزاری برای اعمال قدرت مدیریت شهری بر رسانه‌ها تبدیل شود که این امتیاز را در ازای بازنمایی رسانه‌ای مثبت به تعداد محدودی از خبرنگاران ارایه کند؟

?شگفتی‌ام دوچندان می‌شود وقتی می‌بینم شهردار تهران و مدیریت شهری جدید در پایتخت، جسورانه و فداکارانه از یکی از مهم‌ترین ابزارهای اعمال قدرت‌شان بر اقشار مختلف از جمله خبرنگاران به نفع حذف رانت و حق همه مردم بر شهر صرفنظر کرده‌اند اما اقشار مربوطه خود مصرانه به دنبال بازگرداندن این ابزار قدرت به مدیریت شهری هستند، در این بین مایه شگفتی و تاسف است که بخشی از خبرنگاران، قشری که قاعدتا باید در خط مقدم نقد قدرت بایستد، در صف اول بازگرداندن ابزار قدرت به مدیریت شهری صف‌آرایی کرده‌اند.

?روشن است که با اعطای تسهیلات حمل و نقل به خبرنگاران پرتردد که درآمدشان کفاف پوشش هزینه‌های ضروری تردد برای حرفه‌ی شریف‌شان را نمی‌دهند موافقم. اما این تسهیلات را باید مدیران رسانه‌ها یا وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بدهند، نه شهرداری از جیب بودجه عمومی و به ضرر کاهش ترافیک. هستند اصنافی که حتی از روزنامه‌نگاران هم وضعیت اقتصادی ضعیف‌تری دارند و مجوز ورود به طرح کمک بزرگی به آن‌هاست ولی حتی برای آن‌ها هم باید نهادهای مربوطه حمایت کنند، و نه شهرداری، تا با عدالت فراصنفی در مدیریت شهری سازگار باشد و شائبه‌ی اعطای رانت و تسهیلات ویژه ایجاد نشود.

?فکر می‌کنم اعضای محترم شورا بر مبنای حسن‌نظری که به حرفه شریف خبرنگاری داشته‌اند و با نیت جبران بخش بسیار کوچکی از زحمات این قشر، با پیشنهاد تخفیف ۹۰ درصدی به خبرنگاران موافقت کرده‌اند اما خیلی وقت‌ها نیات خیر ما به نتیجه‌ای متضاد با نیت اولیه می‌انجامد و به نظرم تصویب این تخفیف ۹۰ درصدی یکی از این موارد است.

بررسی شفافیت قراردادها در سازمان تاکسیرانی

? نوزدهمین جلسه کمیته شفافیت و شهر هوشمند فردا شنبه ۹۶/۱۲/۰۵ با سه دستور جلسه برگزار خواهد شد.

?در بخش اول جلسه که با حضور آقای علیرضا قنادان، مدیرعامل سازمان مدیریت و نظارت بر تاکسیرانی تهران برگزار خواهد شد، میزان شفافیت در قراردادهای سازمان تاکسیرانی تهران مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

? در بخش دوم جلسه روز شنبه (۹۶/۱۲/۵) که با حضور نمایندگانی از سازمان بازرسی برگزار خواهد شد، دلایل کاهش کارایی سامانه‌های نظارت همگانی (۱۳۷ و ۱۸۸۸) در ماه‌های اخیر مورد بررسی قرار گرفته و در مورد راهکارهای افزایش کارایی این سامانه‌ها بحث و گفت‌وگو خواهد شد.

?در آخرین بخش جلسه روز شنبه (۹۶/۱۲/۵) با توجه به رونمایی وبسایت اطلاع‌رسانی اطلاعات قراردادهای بالای یک میلیارد تومان در هفته‌های آینده، آخرین تغییرات ضروری در نسخه آزمایشی این وبسایت با حضور نمایندگانی از سازمان فناوری اطلاعات و ارتباطات شهرداری تهران و نیز معاونت مالی و اقتصادی شهرداری تهران مورد بحث و بررسی قرار خواهد گرفت.

مدیریت تعارض منافع از جنس افشاگری نیست

بهاره آروین، عضو هیات‌رئیسه شورای شهر تهران و رئیس کمیته شفافیت و شهر هوشمند، معتقد است برای مدیریت تعارض منافع باید بر اساس شرایط هر جامعه و هر مجموعه تصمیم گرفته شود. آروین درباره چگونگی سیاستگذاری درباره مدیریت تعارض منافع می‌گوید: «اگر به صورت کلی تصمیم بگیریم بیم دور زدن قانون و استفاده از خلأهای قانونی وجود دارد بنابراین باید مورد به مورد بر اساس واقعیت‌هایی که هر جامعه با آن مواجه است، رایج‌ترین موارد تعارض منافع را بررسی و با کمترین پیامدهای ناخواسته نامطلوب، قوانین مورد نظر را تصویب کرد.» این جامعه‌شناس و عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس یکی از پیامدهای ناخواسته مدیریت تعارض منافع را کاهش کیفیت نیروی انسانی بخش دولت می‌داند: «در ایران و به طور کلی در همه جای دنیا بخش دولتی جذابیت کمی برای نیروهای کیفی و متخصص دارد و اگر محدودیت‌های زیادی ایجاد شود، بیم آن می‌رود که کیفیت نیروی انسانی شاغل در بخش دولتی از حد کنونی پایین‌تر بیاید و افراد متخصص از بیم محدودیت‌ها علاقه نداشته باشند وارد این بخش شوند.» او تاکید می‌کند: «مدیریت تعارض منافع از جنس کشف و افشاگری نیست بلکه از جنس اصلاح فرآیندهایی است که حتی در نظر اول شاید برای بسیاری افراد هم قابل درک نباشد. بنابراین باید نشان دهیم که در بسیاری موارد وقتی دو طرف میز یکی هستند چه مسائل و مشکلاتی ایجاد خواهد شد.»

تعارض منافع چه عوارضی برای اداره کشور به دنبال دارد و چرا به مدیریت تعارض منافع نیاز داریم؟

تعارض منافع به کاهش رقابت‌پذیری، افزایش تبعیض و افزایش فرصت‌های رانتی منجر می‌شود. نتیجه این مسائل نیز اصطلاحاً «اداره ناکارآمد» است. درواقع بر اثر تعارض منافع بسیاری از تخلفات و کم‌کاری‌هایی که صورت می‌گیرد پوشانده می‌شود به این دلیل که تصمیم‌گیرنده و کسی که از آن تصمیم منتفع می‌شود یعنی دو طرفی که در دو سوی میز نشسته‌اند، درواقع یک نفر هستند و در سود و هزینه شریک‌اند. در چنین شرایطی نظارت درست صورت نمی‌گیرد. عارضه مهم‌تر تشدید احساس تبعیض و نابرابری در مردم است. تعارض منافع باعث کاهش شدید اعتماد عمومی می‌شود چون این احساس را به عموم شهروندان می‌دهد که عده معدودی از فرصت‌های سرمایه‌گذاری و اشتغال بهره‌مندند که همه فرصت‌ها و منافع را بین خودشان تقسیم می‌کنند، یعنی شبکه پیچیده‌ای از منافع درهم گره‌خورده است که هیچ راهی به این شبکه منافع برای مردم وجود ندارد. حتی اگر این‌گونه نباشد هم مواردی که افشا می‌شود این حس را به مردم می‌دهد. درواقع فامیل‌سالاری و ماجراهایی که در سطح عمومی طرح می‌شود به همین دلیل است.

کدام مسائل در مدیریت کشور و به‌ویژه مدیریت شهری نتیجه تعارض منافع است؟

کاهش نظارت بر ساخت‌وسازها و انواع مجوزهایی که صادر می‌شود اعم از مجوزهای ساخت‌وساز و تغییر کاربری، بسیاری از قراردادهای پیمانکاری که بسته می‌شود و در آن کم‌فروشی،‌ تقلب، تخلف و انحراف بسیار زیاد از بودجه و کیفیت پیش‌بینی‌شده نتیجه تعارض منافع است. وقتی ناظر ساختمان یا کسی که برای یک ساختمان مجوز صادر می‌کند با کسی که تقاضای صدور آن مجوز را کرده، دارای منافع مشترک باشد یا در قراردادهای پیمانکاری، شرکت طرف قرارداد با کارفرما دارای منافع مشترک باشد، طبیعتاً کارفرما نظارت لازم را انجام نمی‌دهد. به عنوان مثال اگر یک مدیر عالی شهرداری خودش یا یکی از بستگانش صاحب شرکتی باشد و آن شرکت در همان حوزه‌ای که این مدیر عالی تصمیم‌گیرنده است، طرف قرارداد شهرداری قرار بگیرد، احتمالاً منافعی که نصیب این شرکت می‌شود در واقع حاصل رانتی است که آن شرکت از طریق حضور آن فرد از آن برخوردار شده است چون این شرکت ممکن است برای انعقاد این قرارداد از رانت اطلاعاتی برخوردار شده باشد و حتی در بسیاری موارد ممکن است مناقصه عمومی هم برگزار نشود و ترک تشریفات صورت بگیرد. جای دیگری که تعارض منافع به مسائل متعددی منجر می‌شود، استفاده از پروانه نظام‌مهندسی کارکنان شهرداری تهران است که آن هم در بسیاری موارد باعث فساد و ناکارآمدی بسیار زیادی می‌شود.

در سطح مدیریت کشور نیز در شرکت‌های دولتی که متاسفانه بخش زیادی از فساد دستگاه دولت در این شرکت‌هاست، تعارض منافع بسیار زیادی رخ می‌دهد. یعنی کسانی که تصمیم‌گیرنده هستند در سطح وزیران و معاونان وزیران شرکت‌هایی دارند و آن شرکت‌ها با شرکت‌های دولتی یا با خود مجموعه دولتی طرف قرارداد قرار می‌گیرند. در این موارد فساد بسیار گسترده‌تر است. درواقع ابعاد تعارض منافع در دولت بسیار گسترده است و از همین‌رو لایحه تعارض منافع که دولت الان در حال کار کردن روی آن برای فرستادن به مجلس است، بیش از ۷۰ ماده دارد. موارد تعارض منافع در دولت بسیار متعدد و متنوع است و اصل مدیریت تعارض منافع کشف این است که چه مواردی از تعارض منافع ممکن است وجود داشته باشد. چون به سادگی نمی‌توان افراد را به دلیل جایگاهی که در آن قرار دارند از حقوقی که همه شهروندان دارند محروم کرد. مثلاً بخشنامه اخیر وزیر راه و شهرسازی در این راستاست که مهندسانی که در دستگاه‌های نام‌برده‌شده کار می‌کنند حق استفاده از پروانه نظام‌مهندسی خود را ندارند چون این باعث نوعی تعارض منافع می‌شود، ولی ابتدا کشف شده که این نوعی تعارض منافع است.

چرا پیش از اینها گامی در راه مدیریت تعارض منافع برداشته نشده است؟

کشورهای مختلف در سطح قوانینی که برای تعارض منافع تصویب کرده‌اند مشابه نیستند؛ خیلی از کشورها جلو هستند ولی بسیاری از کشورهای پیشرفته همچنان در سطح قوانینی که تعارض منافع را ممنوع کند چندان پیشرو نیستند. درباره اینکه در سال‌های گذشته در کشور ما به این موضوع توجه نشده دو نکته وجود دارد؛ یکی اینکه کشف موارد تعارض منافع اساساً کار ساده و روشنی نیست. موارد تعارض منافع و قوانین مربوط به آن در کشورهای مختلف متفاوت است. هر کشوری بنا به کشفی که از این موارد داشته و خسارتی که گریبانگیرش شده قوانینی را تصویب کرده است. نکته دوم درباره احساس فساد است. در کشور ما موضوع تعارض منافع اهمیت پیدا کرده به این دلیل که احساس فساد در جامعه به طور مداوم رو به گسترش بوده است. به همین دلیل کاهش فساد در حال حاضر در مجموعه دولت و در سطح مدیریت شهری مطالبه اصلی شهروندان تشخیص داده شده و شورای شهر و شهرداری نیز اصل برنامه‌های خود را بر افزایش شفافیت و کاهش فساد قرار داده‌اند. اگر کاهش فساد را مطالبه اصلی تشخیص دهیم،‌ حتماً یکی از مواردی که باید به آن بپردازیم تعارض منافع است. در مجموع چون الان این مطالبه بسیار جدی شده و موارد متعددی از این مورد هم رصد شده، خوشبختانه حساسیت لازم به وجود آمده و عزمی شکل گرفته برای تصویب قوانینی در جهت ممنوعیت تعارض منافع.

البته در دولت‌های نهم و دهم هم شاهد وعده‌های مختلفی درباره کاهش فساد بودیم اما توجهی به قانونگذاری برای مدیریت تعارض منافع وجود نداشت. به نظر شما ضعف جامعه مدنی چه تاثیری بر شکل‌گیری تعارض منافع دارد؟

بله. در دولت‌های نهم و دهم نیز بحث مبارزه با فساد به کرات طرح می‌شد، ولی باید توجه کرد که مبارزه با فساد دو وجه دارد که در بسیاری مواقع با هم خلط می‌شوند و مترادف هم تلقی می‌شوند؛ افشاگری و شفافیت. خیلی مواقع از جمله در دولت‌های نهم و دهم، افشای مواردی از فساد که رخ داده بود راهبرد اصلی بود برای اینکه نشان داده شود مبارزه با فساد در حال انجام است. اما افشاگری نه‌تنها به افزایش اعتماد عمومی کمک نمی‌کند، بلکه به کاهش آن می‌انجامد. مهم‌تر اینکه افشاگری به هیچ اصلاح بنیادینی نمی‌انجامد چراکه فقط موارد اقتصادی را رصد می‌کند و بعضی موارد را آشکار و در نهایت به عنوان تخلف ثبت می‌کند که نهادهای نظارتی پیگیری می‌کنند، ولی هیچ تضمینی برای رخ ندادن موارد مشابه بعدی وجود ندارد. رویکرد جدیدی که دولت و مدیریت شهری دارند یعنی لایحه تعارض منافع در جهت ایجاد شفافیت سیستماتیک و اصلاح فرآیند است. این اصلاح فرآیند حتماً باید با آزادی دسترسی به اطلاعات لازم هم همراه باشد. به عنوان مثال اگر ما حضور یک مدیر عالی شهرداری را در هیات مدیره شرکت طرف قرارداد با شهرداری ممنوع کنیم، این مساله مطرح می‌شود که وقتی اطلاعات قراردادها آشکار نباشد، چگونه می‌توان متوجه چنین مواردی شد. اگر جامعه مدنی و شهروندان ما اطلاعات لازم را در اختیار نداشته باشند، حساسیت لازم را هم پیدا نمی‌کنند. بنابراین شفاف‌سازی سیستماتیک و دسترسی به اطلاعات لازمه پیگیری تعارض منافع است. مدیریت تعارض منافع باید به مطالبه اصلی جامعه مدنی تبدیل شود، ولی پیش از آن باید زمینه مشارکت جامعه مدنی در کشف تخلف را از طریق فعال کردن نظارت همگانی و امکان‌پذیری دسترسی عمومی به اطلاعات فراهم کرد.

به طور کلی درباره مبارزه با فساد دو نوع برداشت وجود دارد و تفاوت این دوره با دولت‌های نهم و دهم نیز همین تفاوت راهبرد مبارزه با فساد است. در این دوره قرار است راهبرد مبارزه با فساد از سمت افشاگری به سمت اصلاح فرآیندها و شفافیت سیستماتیک جهت‌گیری شود.

به نظر می‌رسد در حال حاضر افکار عمومی رویکرد کشف و افشاگری فساد را بیشتر از شفافیت و اصلاح فرآیندها می‌پسندد.

بله، متاسفانه همین‌طور است. مدیریت تعارض منافع نیز از جنس کشف و افشاگری نیست، بلکه از جنس اصلاح فرآیندهایی است که حتی در نظر اول شاید برای بسیاری افراد هم قابل درک نباشد. بنابراین باید نشان دهیم که در بسیاری موارد وقتی دو طرف میز یکی هستند چه مسائل و مشکلاتی ایجاد خواهد شد. امیدوارم این رویکرد نسبت به رویکرد کشف و افشاگری بیشتر مورد توجه قرار گیرد.

بعضی از نهادهایی که می‌توانند در سیاستگذاری برای خروج از این چرخه نقش بازی کنند خود ذی‌نفع فساد حاصل از تعارض منافع هستند. با این وضعیت چگونه می‌توانیم امیدوار باشیم سیاستگذاری برای مدیریت تعارض منافع توسط نهادهای موجود با موفقیت انجام شود؟

به علت همین مساله تاکید می‌کنم باید نهادهای نظارتی را فعال کنیم چراکه همیشه نهادهای نظارتی هستند که سیاستگذاری در این زمینه را انجام می‌دهند. در حال حاضر در کمیته شفافیت و شهر هوشمند به این دلیل که الان شورای شهر و شهرداری تهران همسو هستند خیلی از کارها با توافق و جلسات مشترک پیش می‌رود، ولی در مواردی به این نتیجه می‌رسیم که این را دیگر نمی‌توان بر عهده سازمان مجری گذاشت چون آن سازمان خود در این چرخه ذی‌نفع است و نمی‌تواند تنظیم‌کننده و اجراکننده خوبی برای آیین‌نامه و بخشنامه داخلی باشد. بنابراین قوانین مربوط به تعارض منافع باید حتماً در مجلس و شورای شهر تصویب شوند تا متن قانونی وجود داشته باشد و اگر موردی رخ داد کسی نگوید مشکل کجاست و بر اساس کدام قانون من را به تخلف متهم می‌کنید. گذشته از این ما حتماً به مشارکت جامعه مدنی و نظارت همگانی نیاز داریم چون اگر موضوع را بر عهده نهادهای نظارتی داخلی مثل سازمان بازرسی شهرداری بگذاریم، شاید چندان کارآمد نباشد و با نظارت متمرکز، انواع و اقسام مسائل پیش بیاید. بنابراین باید نظارت را عمومی و همگانی کنیم. اساساً جریان اینکه ما در شورای شهر و کمیته شفافیت به سراغ موضوع تعارض منافع رفتیم، این بود که ما داشتیم موضوع آشکار کردن اطلاعات انتصابات را بررسی می‌کردیم. در این روند به این رسیدیم که در سطح مدیران عالی باید اطلاعات روی سایت زیرمجموعه شهرداری تهران بیاید. الان در سطح مدیران عالی شهرداری‌های مناطق این اطلاعات وجود دارد. در سطح سازمان‌ها و شرکت‌های تابعه نیز که متفاوت هستند در حال پیگیری هستیم که اطلاعات مدیران عالی در دسترس قرار بگیرد. از سوی دیگر در حال پیگیری این هستیم که اطلاعات قراردادها نیز منتشر شود. وقتی اطلاعات در دسترس عموم قرار بگیرد و در کنار آن قوانینی هم برای ممنوعیت تعارض منافع داشته باشیم، نظارت همگانی را در کشف تخلف فعال کرده‌ایم. در غیر این صورت اگر همه‌چیز را بر عهده سازمان مجری بگذاریم، اتفاقی نخواهد افتاد.

سیاستگذاری و قانونگذاری برای مدیریت تعارض منافع باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد؟

سیاستگذاری در این زمینه باید بسیار دقیق و منطبق با واقعیت‌ها صورت بگیرد. در بسیاری از کشورهای دنیا محدودیت جابه‌جایی وجود دارد، یعنی افراد نمی‌توانند سریعاً بین دو بخش خصوصی و دولتی جابه‌جا شوند و برای این جابه‌جایی نوعی محدودیت زمانی وجود دارد چراکه ممکن است افراد از روابط خود در مجموعه دولتی برای پیش بردن کارشان در بخش خصوصی استفاده کنند. با این حال ما در مجموعه مدیریت شهری به این نتیجه رسیدیم که لازم است این موضوع را با تامل بیشتری پیش ببریم چراکه در ایران و به طور کلی در همه‌جای دنیا بخش دولتی جذابیت کمی برای نیروهای کیفی و متخصص دارد و اگر محدودیت‌های زیادی ایجاد شود، بیم آن می‌رود که کیفیت نیروی انسانی شاغل در بخش دولتی از حد کنونی پایین‌تر بیاید و افراد متخصص از بیم محدودیت‌ها علاقه نداشته باشند وارد این بخش شوند. به طور کلی برای مدیریت تعارض منافع باید بر اساس شرایط هر جامعه و هر مجموعه تصمیم گرفته شود. اگر به صورت کلی تصمیم بگیریم بیم دور زدن قانون و استفاده از خلأهای قانونی وجود دارد. بنابراین باید مورد به مورد بر اساس واقعیت‌هایی که هر جامعه با آن مواجه است، رایج‌ترین موارد تعارض منافع را بررسی و با کمترین پیامدهای ناخواسته نامطلوب، قوانین مورد نظر را تصویب کرد.

به طور کلی برای سیاستگذاری درباره مدیریت تعارض منافع توجه به چند نکته مهم است. یکی اینکه هر مجموعه‌ای قواعد خاص خود را دارد و موارد خاصی از تعارض منافع را شکل می‌دهد. دیگر اینکه نمی‌توان قوانین مربوط به تعارض منافع را کپی کرد؛ چه از کشورهای دیگر، چه از دولت برای شهرداری یا برعکس. نکته دیگری که باید به آن توجه کرد این است که زیاد استثنا تعریف نکنیم چون استثناهای زیاد موجب تفسیرهای مختلف می‌شود. برای بستن راه تفسیر باید خیلی استثنا و تبصره تعیین نکنیم. چیزی که متاسفانه فعلاً در لایحه دولت وجود دارد این است که این لایحه در مواردی راه تفسیر را خیلی باز گذاشته است. اول اینکه تشخیص تعارض منافع را به یک کمیته واگذار کرده و فرآیند تصمیم‌گیری در آن هم چندان روشن نیست. در ثانی بسیاری از تبصره‌های این لایحه روشن نیست. البته امیدوارم با کار تخصصی این نواقص رفع شود. ما هم در شورای شهر تلاش می‌کنیم طرح ما چنین نقص‌هایی نداشته باشد.

شما به دو ضرورت در سیاستگذاری برای مدیریت تعارض منافع اشاره کردید؛ یکی ضرورت توجه به اینکه هر مجموعه‌ای قواعد خاص خود را دارد و دیگر اینکه قانونگذاری راه استثنا را باز نگذارد. قانونگذاری درباره تعارض منافع باید چگونه انجام شود که توجه به دو نکته‌ای که شما ذکر کردید به تناقض منجر نشود؟

ما نیازمند یک لایحه کلی هستیم. اگر مثل لایحه دسترسی آزاد به اطلاعات، قانون مجلس وجود داشت، ما در شورای شهر نیز با استناد به آن قانون آیین‌نامه‌های خاص می‌نوشتیم و خواستار اجرای آن لایحه می‌شدیم کما‌اینکه در حال حاضر در پیگیری‌های شورا درباره شفافیت کارها را با استناد به قانون دسترسی آزاد به اطلاعات که مصوب مجلس است پیگیری می‌کنیم و دیگر نیازی به تکرار قانون نداریم. برای مدیریت تعارض منافع نیز باید در یک قانون بالادستی راه استثنا بسته شود و ما در موارد جزئی، به بخشنامه‌ها و آیین‌نامه‌هایی متوسل شویم. با این حال چون فعلاً چنین قانونی نداریم، سعی کرده‌ایم برای مجموعه شهرداری موارد خاصی را رصد کنیم و در شورای شهر تصویب کنیم. اگر قانون مدیریت تعارض منافع داشتیم می‌توانستیم اجرای آن قانون را در شهرداری تهران در قالب آیین‌نامه‌ها و بخشنامه‌هایی که موارد خاص تعارض منافع را در شهرداری محل بحث قرار دهد پیگیری کنیم. در حال حاضر چنین قانونی وجود ندارد و چون احتمالاً روند بررسی لایحه تعارض منافع در دولت و مجلس طولانی است و حتی ممکن است به دوره چهارساله شورای پنجم نرسد و همچنین با توجه به رویکردی که در حال حاضر در شورای شهر و شهرداری درباره مبارزه با فساد وجود دارد،‌ قصد داریم ممنوعیت تعارض منافع را در سطح شورای شهر و شهرداری تهران در قالب مصوبه‌ای پیگیری کنیم.

منبع: هفته نامه تجارت فردا

شفافیت در نحوه هزینه‌کرد بودجه در حوزه کاهش آسیب‌های اجتماعی

⬅️ با توجه به بررسی لایحه بودجه ۹۷ شهرداری تهران در شورای اسلامی شهر تهران، کمیته شفافیت و شهر هوشمند، فردا شنبه (۹۶/۱۱/۱۴) دو جلسه را با موضوع بررسی بودجه دو سازمان از سازمان‌های تابعه شهرداری تهران و با هدف شفافیت‌بخشی به حوزه فعالیت‌های این دو سازمان برگزار خواهد کرد.

? به منظور پیگیری چهارمین محور طرح شهرداری تمام شیشه‌ای، در شانزدهمین جلسه کمیته «شفافیت و شهر هوشمند» که در ساعت ۱۴ روز شنبه (۹۶/۱۱/۱۴) و با حضور رضا قدیمی، مدیرعامل سازمان خدمات اجتماعی شهرداری تهران برگزار خواهد شد، شفافیت در نحوه هزینه‌کرد بودجه شهرداری تهران در حوزه کاهش آسیب‌های اجتماعی مورد بررسی قرار خواهد گرفت. در این جلسه علاوه بر کارشناسان کمیته «شفافیت و شهر هوشمند»، تعدادی از فعالان حوزه اعتیاد و آسیب های اجتماعی هم حضور خواهند داشت. محورهای اصلی بحث و گفت‌وگو در این جلسه بر روی پاسخگویی‌ بر سوالات زیر متمرکز خواهد بود:

? سازمان خدمات اجتماعی شهرداری تهران، چه استراتژی را برای مبارزه با آسیب‌های اجتماعی به کار گرفته است؟

?سازمان خدمات اجتماعی، پس از تعیین استراتژی در حوزه کاهش آسیب‌های اجتماعی، چه هدفگذاری‌هایی در این حوزه انجام داده است و عملکرد سازمان در خصوص این اهداف تعریف شده به چه صورت بوده است؟

? میزان بازدهی تخصیص منابع مالی در دست‌یابی به اهداف تعیین شده چقدر بوده است؟

? نحوه تامین مالی سازمان برای دست‌یابی به اهداف تعریف شده چه بوده است و چه سهمی از منابع مالی سازمان از بودجه عمومی شهرداری تهران تامین می‌شود؟

?نحوه همکاری سازمان خدمات اجتماعی با سازمان‌های مردم‌نهاد چگونه است؟

? ترکیب هزینه‌های صورت گرفته به تفکیک برنامه‌های اجرا شده توسط سازمان خدمات اجتماعی در سالهای اخیر به چه صورت بوده است؟

? در دومین جلسه روز شنبه (۹۶/۱۱/۱۴) کمیته شفافیت و شهر هوشمند که در ساعت ۱۶:۳۰ برگزار خواهد شد، بودجه پیش‌بینی‌شده سازمان فناوری اطلاعات و ارتباطات در لایحه بودجه ۹۷ شهرداری تهران و نیز بررسی برنامه‌های آن سازمان در سال آینده در خصوص هوشمندسازی و الکترونیک کردن فرآیندها با هدف حذف مراجعات غیرضروری شهروندان و کاهش فساد با حضور مدیرعامل سازمان فناوری اطلاعات و ارتباطات شهرداری تهران، جناب آقای مهندس فرجود مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

پیش‌نویس طرح تعارض منافع در شهرداری تهران

?در ادامه چهاردهمین (۹۶/۱۰/۳۰)جلسه کمیته «شفافیت و شهر هوشمند» که به بررسی دسترسی عمومی به اطلاعات انتصابات در حوزه‌های مدیریتی و غیرمدیریتی در شهرداری تهران با هدف پیشگیری از رخداد تعارض منافع در شهرداری تهران پرداخته بود (https://t.me/baharvin/269)، پانزدهمین جلسه کمیته «شفافیت و شهر هوشمند» که روز شنبه مورخ ۹۶/۱۱/۷ برگزار شد، تهیه پیش‌نویس اولیه طرحی در خصوص شناسایی و جلوگیری از موارد تعارض منافع در شهرداری تهران در دستور کار قرار گرفت و با مرور لایحه دولت در خصوص تعارض منافع، تطبیق تعاریف و موارد ذکر شده در لایحه دولت، در سطح شهرداری تهران مورد بررسی قرار گرفت.

? موضوع استفاده کارکنان شهرداری تهران از پروانه نظام مهندسی‌شان در تهران اولین مورد تعارض منافع بود که مورد بررسی اعضای کمیته قرار گرفت. با توجه به بخشنامه اخیر وزیر راه و شهرسازی در این خصوص، مقرر شد شمول این بخشنامه در شهرداری تهران بررسی و پیگیری شده و در صورت نیاز اقدامات قانونی لازم برای پیشگیری از این تعارض منافع به عمل آید.

?در ادامه جلسه مقرر شد زمینه‌های مهم و مفسده‌انگیز تعارض منافع در فاز نخست، در سطح مدیران عالی شهرداری تهران و واحدهای تابعه مورد بررسی و شناسایی قرار گیرد. منظور از مدیران عالی مجموعه مدیرانی است که یا از طرف شهردار تهران منصوب می‌شوند یا فرآیند انتصابات در اداره کل ارزشیابی و کارگزینی مدیران در موردشان انجام می‌شود. برخی از این مصادیق که در وهله نخست مورد توجه قرار خواهند گرفت عبارتند از:

⬅️محدودیت اشتغال همزمان: مدیران عالی شهرداری و بستگان درجه یک آنها نباید همزمان به عنوان مدیرعامل، عضو هیئت مدیره یا سهامدار در شرکت‌هایی که به صورت مستقیم یا غیر‌مستقیم با شهرداری تهران هرنوع ارتباط قراردادی دارند، فعالیت کنند.

⬅️محدودیت در کسب درآمد از محل ارایه خدمات: مدیران عالی شهرداری تهران نباید اجازه کسب درآمد از محل ارایه خدمات اعم از مشاوره، نظارت و غیره به شرکت‌های طرف قرارداد به شهرداری تهران را داشته باشند.

⬅️محدودیت جابه‌جایی: مدیران شهرداری پس از قطع همکاری با شهرداری تهران تا مدت زمان مشخصی نباید در شرکت‌هایی که به هر طریقی رابطه قراردادی با شهرداری دارند، فعالیت داشته باشند.

⬅️محدودیت در دریافت هدایا: مدیران شهرداری نباید اجازه دریافت هیچ گونه هدیه‌ای اعم از نقدی و غیرنقدی، اعزام به سفرهای خارجی و دریافت وام‌های قرض‌الحسنه از شرکت‌های طرف قرارداد با شهرداری تهران را داشته باشند.

?مقرر شد برای تحقق موارد فوق طرحی در کمیته شفافیت تهیه و برای تصویب و اجرا فرایند لازم را طی کند. در پیش‌نویس طرح مذکور به منظور اجرایی شدن مفاد قانون، ضمانت اجرایی لازم در قالب پیش‌بینی مجازات‌های مرتبط با تخلفات اداری دیده شود.

?مقرر شد پیش‌نویس این طرح توسط کارشناسان کمیته از منظر اجرایی مورد بررسی دقیق‌تر قرار گرفته و با دریافت نظر مشورتی متخصصان و صاحب‌نظران متن نهایی تهیه و در هفته‌های آتی برای بررسی و تصویب به صحن علنی شورا ارایه شود.

✅ از همه شهروندان علاقمند، دغدغه‌مند و صاحب تجربه در این حوزه درخواست می‌شود ضمن اظهارنظر در خصوص موارد پیشنهادی تعارض منافع در پیش‌نویس اولیه طرح، دیگر موارد رایج از تعارض منافع در شهرداری تهران را از طریق تماس با ای‌میل arvin-b@tehran.ir یا مراجعه به سایت http://mglassy.ir به کمیته شفافیت و شهر هوشمند اطلاع دهند تا در جلسه‌ای که با حضور کارشناسان و متخصصان ذیربط برای تدوین نسخه نهایی طرح تعارض منافع در شهرداری تهران برگزار خواهد شد، لحاظ شده و مورد بررسی قرار گیرد.

یک دعوت واقعی: درباره انتشار عمومی لایحه بودجه شهرداری تهران به صورت استاندارد و قابل تحلیل

?دعوت از متخصصان و درخواست از شهروندان برای نقد و ارزیابی لایحه بودجه، شعاری توخالی و درخواستی بر روی کاغذ باقی خواهد ماند اگر ابزار لازم برای ارزیابی و تحلیل فراهم نباشد. شهرداری تهران برای اولین‌بار، لایحه پیشنهادی بودجه به شورای اسلامی شهر تهران را در قالبی استاندارد و قابل تحلیل بر روی سایت شهرداری تهران منتشر کرده است: https://goo.gl/hqUeHs به گونه‌ای علاوه بر ارایه گزارش در قالب نمودارهای تصویری ساده‌فهم، امکان دریافت داده‌ها در قالب فایل excel و انجام بررسی‌های تخصصی‌تر نیز وجود دارد.

?می‌شد آن‌چنان‌که در ایران رسم است، لایحه بودجه در قالب فایل PDF چندصد صفحه‌ای منتشر شود به گونه‌ای که انجام ساده‌ترین تحلیل‌ها با صرف ساعت‌ها زمان امکان‌پذیر شود اما شهرداری تهران با ارتقای استاندارد شفافیت انتشار بودجه در ایران نشان داد که دعوتش از شهروندان و متخصصان برای نقد و ارزیابی لایحه بودجه دعوتی واقعی است. شهرداری تهران با برقراری دسترسی عموم شهروندان به داده‌های بودجه در قالبی استاندارد و قابل‌تحلیل نشان داد که فراهم کردن امکان مشارکت شهروندان در ارزیابی، نقد و ارایه راهکارها و سیاست‌گذاری‌های پیشنهادی، نه یک ژست مد روز بلکه نشانی از پایبندی واقعی مدیریت شهری جدید در تهران به رویکرد مدیریت مشارکتی است.

?امیدوارم این اقدام تحسین‌برانگیز شهرداری تهران در انتشار عمومی لایحه بودجه به صورتی استاندارد و قابل تحلیل، الگوی دیگر نهادهای عمومی دولتی و غیردولتی در ایران قرار گیرد تا به جای انتشار بودجه در قالب فایل‌های غیرقابل استفاده چندصدصفحه‌ای pdf، داده‌های بودجه را در قالبی استاندارد و قابل‌ تحلیل برای متخصصان و شهروندان منتشر کنند.